Hoezo anders?!

Hier is dan eindelijk een bericht vanuit mijn nieuwe woonplaats, namelijk San Miguel de Tucuman! Sorry dat het even duurde maar mijn familie heeft nog geen internet, (waarschnlijk dinsdag ofzo) dus ik moest eerst even een internet-cafe vinden!

Laat ik beginnen bij het begin (wel zo makkelijk!) We vlogen vanuit Buenos Aires met ongeveer 20 man naar San Miguel. Dit waren de mensen die naar San Miguel gingen en naar Concepcion. Toen we op het vliegveld van San Miguel aankwamen stonden daar al de gastfamilie´s hun student op te wachten. Nu kon het pas echt beginnen! Ik liep naar de gezinnen toe en opeens stond er iemand naast me die zei dat hij mijn nieuwe broer was, namelijk Bruno! Hij was er samen met Salim, mijn andere broer. Bruno is 18 en Salim is 19. Verder heb ik nog een zus van 21 genaamd Mary en natuurlijk nog een moeder genaamd Mercerdes. Toen we in de auto zaten kreeg ik te horen dat we niet meteen naar mijn nieuwe huis gingen maar we eerst een Asado hadden bij Noelle. (Jawel de nieuwe gastzus van Anne!) Dat was erg gezellig en ondanks dat ik er echt niks van heb verstaan waren ze toch allemaal erg aardig. Hierna ging ik dan eindelijk naar mijn huis! Toen we daar aankwamen bleek het huis niet al te groot te zijn (zeg maar best klein!), en ik samen op de kamer zou slapen met Bruno.

In Buenos Aires en ook hier in Nederland hadden ze gezegd dat de cultuurshock meestal na een paar maanden zou komen maar bij mij was die er dus al na een paar uur! Echt alles was anders.Ons huis ligt ongeveer aan het spoor en van verharde wegen hebben ze ook nog niet gehoord. Er komen zelfd geregeld mensen met paard en wagen voorbij. Ik waan me soms net in een film over vroeger! Maar ik denk dat ik het wel ga overleven. De stad zelf is wel relaxt, veel winkels (al ken ik er geen een van) en een mooi groot park. Zondag zijn we heel de middag in dat park geweest. Overdag is het hier echt relaxt weer. Zeg maar gerust nogal warm! Maar s´avonds koelt het hier meestal af tot 0 graden ofzo.
Zaterdag zijn we naar de disco geweest met alle vrienden van Bruno. Echt iedereen danst hier met iedereen en de muziek is echt relaxt! Natuurlijk is ook hier het bier goed te drinken ;)

Het eten is hier in Argentinie ook echt een belevenis. Ze beginnen s´ochtends met warme chocomel of thee met koekjes of andere zoete dingen. Dan heb je tot half 1 school (daarover later meer) en dan heb je rond 1 uur weer eten. Dit bestaat uit een volledige maaltijd met veel vlees! Dan heb je rond 5 uur weer thee met koekjes of brood met Dulce de Leche (erg zoete karamelachtige pasta) en dan s´avonds rond 9 uur ofzo weer opnieuw een volledige maaltijd met wederom veel vlees! En tussendoor drinken ze heel de dag mathé, dat is een soort sterke kruidenthee die wordt gedronken met een ijzeren rietje. De mathé wordt steeds doorgegeven.

School is hier vrij relaxt. Ondanks het vroege opstaan (kwart over 6) hoef je niet veel te doen. De school begint om half 8 maar als je een kwartier later komt is dat ook niet erg. Ik zit bij Anne in de klas en we begonnen onze eerste schooldag met een uur filmkijken (Waarom? Dat weet geen mens! :P )Onder het filmkijken ontstond er een ware koekjeshandel omdat een van de leerlingen haar tas vol had met koekjes en ze die verkocht voor een paar centen. Zelfs de lerares kocht in grote getalen!
En natuurlijk heeft iedereen een mooi schooluniform aan! De meisjes een soort witte doktersjas en de jongens een zwarte broek, zwarte schoenen, witte blouse en een zwarte stropdas (mag ook blauw of bruin zijn) Ik weet dat iedereen nu het liefst meteen foto´s ziet maar die komen waarschijnlijk woensdag pas want dan heb ik thuis internet. Dus nog even geduld tot woensdag! Dan kunnen jullie mijn mooie huis, familie en vrienden zien!

Verder ga ik morgen ofzo proberen me nog ergens aan te melden voor een sport ofzo want van al dat eten wordt je ook niet dunner! Verder gaat hier alles goed en die cultuurshock kom ik ook wel weer te boven! Tot de volgende blog!


Hasta Pronto!